جلال آل احمد می‌گوید: “هر داستانی که نوشته می‌شود سنگ بنای ادبیات جدید است.” احتمالا منظور جلال، داستانی است که همه مولفه‌های لازم برای یک داستان خوب را داشته باشد. “سنگی که سهم من شد” به قلم سید محسن امامیان از این دست داستان‌هاست.

نویسنده در این داستان زندگی دختری به نام “دیه” را به تصویر می‌کشد که در خانواده‌ای مسلمان به دنیا آمد، اما تقدیر این بود که قبل از اینکه به دو سالگی برسد، باید ادامه زندگی‌اش را در یک خانواده یهودی و مخالف اسلام سپری کند.
نویسنده در همان صفحه اول، داستان را با یک کشمکش ساده آغاز می‌کند. این کشمکش ساده در ادامه گسترده و پیرنگ داستان را شکل می‌دهد. دعوای خیلی پیش پا افتاده بین نوفِل مسلمان و زُرَیق یهودی. پس از یک سری اتفاقات زریق کشته می‌شود و این اولین نقطه عطف داستان است.

کتاب، داستان تردید آدم‌هاست. داستان دختری که دنبال حقیقت است. داستانی شخصیت‌محور که در کنار روایت اصلی، چندین خرده‌روایت‌ هم دور آن می‌چرخد.
سنگی که سهم من شد آینه‌ای از تلاش قوم یهود جهت تخریب و از بین بردن اسلام است. تلاش آن‌ها برای کشتن پیامبر از زمان نوزادی گرفته تا چند دستگی مسلمانان بعد از فوت پیامبر.
امامیان خواننده را به دل تاریخ می‌برد. یک سیر تاریخی که قبل از تولد پیامبر شروع و با ورود کاروان اسرای دشت کربلا به شهر شام پایان می‌یابد. امامیان اسیر اختلاف روایت‌های تاریخی نمی‌شود و کاملا مشخص است که از عقبه تحقیقی درستی هم بهره برده است.

کتاب آن‌قدر نقطه اوج، گره داستانی و روایت فرعی شنیدنی دارد که نویسنده می‌تواند خیالش بابت همراهی مخاطب تا پایان کتاب راحت باشد. داستان هیچ‌گاه از ریتم نمی‌افتد، چون شخصیت اصلی دست به کارهایی می‌زند که هر کدام از آن‌ها را می‌توان به نوعی بزنگاه تاریخی و موثر در سیاست و تاریخ آن دوران دانست.

دیه هم نقش قهرمان داستان را ایفا می‌کند و هم ضد قهرمان را. قهرمان از این حیث که بار داستان بر دوش او حمل می‌شود و ضد قهرمان از این منظر که با یک سیاهی تمام عیار، برای نابودی اسلام قدم بر می‌دارد. در واقع دیه، نخ تسبیح بزنگاه‌های تاریخی موجود در داستان است.

در نهایت از آن‌جایی که نویسنده تجربه زیسته‌ای از مکان داستان ندارد و بر مختصات مکانی و آداب و رسوم هم چندان تسلط ندارد، نتوانسته توصیف و تصویر درخشانی از جغرافیای شهرها و محل وقوع داستان ارائه دهد.

سنگی که سهم من شد سال ۱۴۰۰ در ۲۱۲ صفحه از سوی انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شده است.

تهیه و تنظیم: رضا شعبانی