«پنجشنبه فیروزه­ ای» با یک داستان سریع و سرضرب آغاز می­ شود. با روایتی از یک دانشجو که مخاطب می­ تواند به سادگی با آن هم ذات پنداری کند؛ دانشجویی که اهل ادا در آوردن نیست. اما رمان پس از این پیش ­درآمد وارد رابطه ظریف چند دختر دانشجو می­ شود که برای زیارت به مشهد مقدس وارد شده ­اند. شاید اوج رفتار عرفانی در نگارش این رمان و رو در رو قرار دادن سبک­ های مختلف زیستی در رمان را بتوان در این بخش رمان جستجو کرد. عرفانی با زیرکی و در عین حال رعایت جنبه های مختلف عفاف، مخاطب را به درون تو در توی ذهن دختران جوان دانشجویی می ­برد که در این سفر همراهند.