به قلم سرکارخانم زینب عرفانیان

عربیکا را باید نوشید. صفحه صفحه و کلمه به کلمه اش را. جرعه جرعه و داغاداغ. با عربیکا می‌شود در لبنان دور زد؛ در شمالش، جنوبش و مرکزش. می‌شود تاریخش را ورق زد. می‌شود مردمش را دید. کنارشان نشست حرف زد. غمشان، خشمشان و بی تفاوتی شان را گذاشت کنار هم و گفت عجب. درست مثل مزه مزه کردن قهوه است. خستگی ات را در می‌کند. بعد به ته فنجان که برسی میتوانی ساعتی بنشینی و فکر کنی که چه خواندی؟ فکر کنی که بعدش چه؟فکر کنی حالا می‌خواهی چه کار کنی؟از من بپرسید میگویم عربیکا را بخوانید. هم بخوانید هم بدهید هر کس که غر میزند که لبنان به ما چه؟ بگذارید یک بار از اول تا آخر لبنان را ورق بزند؛ شاید نظرش عوض شد. کتاب را بگذارید جلویش بگویید فکر کن یه فنجان قهوه عربی با طعم هل است. داغاداغ و جرعه جرعه برس به تهش.