معرفی کتاب “اسرائیلی که من دیدم. نه صلح، نه حرف اضافه”
به قلم فاطمه نفری
قبل از اینکه بخواهیم به سراغ کتاب برویم، باید مقدمه ای داشته باشیم بر پیمان صلح اسلو تا بدانیم منظور اسرائیلی‌ها از صلح چیست و چقدر به آن پایبند هستند!سال ۱۹۹۳ اولین موافقت‌نامه اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین(ساف)، در واشنگتن، با حضور یاسر عرفات، اسحاق رابین و بیل کلینتون امضا می‌شود. در توافقنامه اسلو با شعار «صلح در برابر زمین» بر ضرورت مذاکره بین فلسطینی ها و صهیونیستها در مدت 5 سال تاکید شد، اما گذر زمانی نه چندان طولانی هم به افرادی مانند عاطف حزین، به خوبی نشان می‌دهد که رژیم اشغالگر، حقوق فلسطینیان را در تمام موارد از جمله شهرک سازی، کنترل قدس، مسجد الاقصی، امنیت ساکنان، تعیین مرزها، سرنوشت پناهندگان و آوارگان، تقسیم آب و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، کاملاً نادیده گرفته. در واقع، رژیم صهیونیستی، درست برعکس مفاد پیمان اسلو عمل می‌کند و از این توافق برای مصادره اراضی بیشتر فلسطینی‌ها و توسعه شهرک‌ها سوء استفاده می‌کند.در این کتاب خبرنگار عرب(عاطف حزین) در سال ۱۹۹۶ سفری به شهرهای صهیونیست‌نشین و مسلمان‌نشین فلسطین انجام می‌دهد تا با چشم خود تاثیرات پیمان صلح را مشاهده کند و از زبان خود فلسطینی‌ها بشنود که ماحصل این قرارداد چیست.گذر زمان نشان می‌دهد که تمام وعده‌های این پیمان دروغین و مهم‌ترین نتایج آن یهودی‌سازی بیت‌المقدس و گسترش سرطانی شهرک‌های صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین است.این کتاب در ۱۹۲ صفحه، توسط انتشارات شهید کاظمی، با ترجمه وحید خضاب منتشر گردیده است.
دیدگاهتان را بنویسید